Андреа Врана - Andrea Vrana

Андреа Врана (эт. 1261) был албанский дворянин, назначенный Манфред Сицилийский как капитан Дураццо (Дуррес). Семья Врана проживала в замке Xibër деревня, сегодня в Мат район.

Жизнь

Андреа Врана происходил из известной знатной семьи Врана.[1] Семья была основана в Xibër деревня, сегодня в Мат район.[2][3] В Византийско-нормандские войны и Крестовые походы в XI-XII вв. придал албанским могущественным семьям повышенное политическое значение. И византийцы, и норманны пытались заручиться их поддержкой, предлагая политические должности.[2] Среди этого Манфред Сицилийский предпочел довериться руководству навязанного военного правительства в Дураццо Андреа Врана.[1] Он был назначен Capitano (капитан) города.[1] До этого его родственник служил в 1185 г. чиновником Византийская империя в Мат. обл.[2]

После смерти Манфреда в Битва при Беневенто, Врана отказался передать территории под его юрисдикцией Деспотат Эпира и Карл I Анжуйский. Случай с Андреа Врана показывает, что Манфред успешно заключал союзы с местными лидерами, некоторые из которых помогали противникам Манфреда в Италия.[2]

Первое упоминание об Андреа Врана датируется 1261–1266 годами как "капитан Арбан Чмибри, Андреа Врана"в надписи в церкви в Рубик, северо-западная Албания. Хотя Врана подожгла его, часть церкви уцелела.[4][3][5]

Рекомендации

  1. ^ а б c Scuola archeologica italiana di Atene (2008). Annuario della Scuola archeologica di Atene e delle missioni italiane in Oriente, Volume 2; Том 83. Istituto poligrafico dello stato. п. 729.

    Manfredi навязывает un Governo militare a Durazzo, incaricando come capitano della città Andrea Vrana, che veniva da una famiglia feudale locale molto conosciuta. Dopo la morte di Manfredi nella battaglia di Benevento (1266), французский Карло д'Анджио навязывает ...

  2. ^ а б c d Анамали, Скендер (2002). Historia e popullit shqiptar. Botimet Toena. п. 206. Ballafaqimi i Perandorisë Bizantine me normanët e Italisë dhe me kryqëzatat në shek. XI-XII, nxori në plan të parë rolin e shqiptarëve dhe të tokave shqiptare që u ndodhën në qendër të këtij ballafaqimi. Qëndrimi я shqiptarëve përcaktoi dukshëm zhvillimin е fushatave ushtarake të Perëndimit, ndaj pushteti qendror bizantin у përpoq той mbante në ANEN е ветеринар fisnikërinë Shqiptare, герцог й joshur ATE мне privilegje е tituj Дерите ДНО меня ofiqe të lakmueshme në ushtrinë ДНО administratën Bizantine. Duke Pasur Parasysh Forcën dhe rolin e parisë feudale të Arbrit në fatet e kësaj treve, Manfredi ia besoi postin e kapitenit të Durrësit e të Arbrit një fisniku nga një shtëpi e njohur feudales, Andre njohur feudales. Në vitin 1185, në kohën e fushatës normane, një tjetër pinjoll i kësaj familjeje kishte kryer funksione të ngjashme në atë trevë si Strateg i Bizantit. Fundi i mbretit Manfred në Betejën fatale të Beneventit, shkaktoi pështjellim në zotërimet shqiptare të Hohenshtaufëve të Sicilisë. Menjëherë pas Manfredit, edhe mëkëmbësi i tij адмирал Kinardi ra viktimë e një komploti të kurdisur në Kaninë nga деспот Михали II Engjëlli i Epirit në bashkëpunim me të shoqen e nféngërë e njeriut téséngérét, Por, pavarësisht nga kjo, despoti nuk arriti t’i shtinte në dorë zotërimet e Manfredit. Njerëzit e këtij, si këshilltari i Kaninës, Jakob Balsiniani, ai i Korfuzit, Verner Alamani, dhe kapiteni i Durrësit-Arbrit, Andrea Vrana, refuzuan t'ia dorëzojnë деспотит на jirituris të jiritur. Të njëjtën gjë bënë edhe më 1267, kur ngadhënjyesi i Beneventit e vrasësi i Manfredit, francezi Karl Anzhu, u çoi fjalë funksionarëve të ish-mbretit Hohenshtaufen më iëtis në Shqip.
  3. ^ а б Instituti i Historisë (1967). Studime Historike. Akademia e Shkencave. п. 186. 1261-1266 në mbishkrimin e kishës së Rubikut përmendet «Kapitani Arbëve të Cmimbrit dmth. Андреа Врана («Capt Arban Cmibri id. E Andrea Vrana»). 10 Nga mbishkrimi i sipërm nxjerrim se Andrea Vrana kryeqendrën e tij e kishte në Cmibri dmth. në Xibrin e sotëm të Matit,
  4. ^ Пистарино, Балет 1997, п. 1246:

    Андреа Врана, венне монастыря Сан-Сальваторе. Il primo errore, che balza subito agli occhi, riguarda la datazione: non può assolutamente trattarsi dell'anno 1267, perché in quella data Manfredi era già morto, ...

  5. ^ Instituti i Monumenteve të Kulturës (1979). Монументет. Ministria e Arësimit dhe Kulturës. п. 66. Ме са куптохет, киша нук у догдж е тера дхе нджэ вэжгим и вэмёндшэм нэ венд трэгон се эдхе мбишкрими и витит 1254 у бэ мби нджэ тджетэр мэ тэ мошэм, и чили нук лексохет, по që гжурмэ. Кешту vërtetohet се кишо ка пэсуар диса дэмтайм, апо се джанэ берэ пуниме мэ се нджэ херэ нэ тэ (1254, mbas 1265-66). Афрескат е садж тэ сотме и перкасин кохэс перпара джегджес це и бери зоти и Арбэрит, Андреа Врана, джегже предж сэ cilës абсида шпэтои джо кек.